Willem de Vlam - Willem de Vlam

't is interactief theater. Het publiek is heel de stad.
En als 't klaar is buigen wij en branden de tent plat.
Zo zullen we de van Amstels wat zand in d'ogen strooien.
Nu hopen dat niemand daar gehoord heeft van 't paard van Troje.
Vosmeer in: ‘Gijs van Amstel’
En trouwens, mijn moeder was misschien makkelijk maar niet te koop.
Evert in: ‘Hond’
Je zag mensen in de gaten krijgen wat er veranderd was Hoe belangrijk informatietechnologie geworden was We wisten niet dat ze er vooral bang van zouden worden
Iris in: ‘Blind’
Ik wil drinken op een nieuwe vriendschap. De oude was ook mooi, maar hij is mooi als muziek op casettebandjes die je nooit meer draait en die je ook niet weg wil gooien.
Albert in: ‘Hond’
Mo verdween naar verre vreemde plaatsen, waar dingen als kleren ontzettend belangrijk waren. Ons leven viel helemaal stil. We waren net twee waterskiërs die achter een speedboot hingen, maar de kabel brak. We zwommen weer naar de wal. Het terrein van de gewone mensen. Waar we horen. Hè, Ger?
Ticho in: ‘Overwinteren’
Ik dacht eerst dat ze alleen maar kwam logeren. Ik bleef maar vragen: Mam? Pap? Wanneer gaat Nadia nou weer naar huis? Maar ze ging niet weg.
Jacob in: ‘De Dood van een Goedmens’
En toch gaat ook bij ons het overtreden van de regels niet vanzelf; ook wij vrezen de straf van onze dorpsgenoten; de roddels, de uitsluiting. We overtreden met even veel moeite als ieder ander, de ongeschreven wetten die ons door de volksverhalen worden ingeprent. Maar we overtreden ze wel.
John in: ‘Kanonnenvlees’
Op papier ben ik in de zevende hemel
Gerbrand in: ‘Overwinteren’
Het ding met gebaren is, dat ze niet zo veel voorstellen als je niet weet wat diegene er mee probeert te zeggen.
Nadia in: ‘De Dood van een Goedmens’
Godver ik sta helemaal stijf van de adrelanine. Moet je ruiken. Ik stink helemaal van de stress. Ruik je dat? O, wat heb ik hier een hekel aan. Dit vind ik altijd een heel erg onplezierige emotie om in te zitten.
Evert in: ‘Hond’